Grand Raid Nisramont - 22 maart 15

Na de winterse editie van 2013, voor de tweede maal aan de start van de Grand Nisramont. Op het menu: 54 km, totaal 1770 hm.

Kayak: 4 km
MTB 1: 23 km – 950 hm
Trailrun: 7 km – 220 hm
Mtb 2: 14 km – 450 hm
Run-bike: 6 km – 150 hm

Een pittige uitdaging, een wedstrijd waar finishen op zich al een succes is.

Samen met Kris Acx, gingen we de uitdaging aan. Onze grootste vijanden: materiaalpech, parcoursvergissing, de natuurelementen, en vooral het koude water.

Mooi op de eerste lijn op het water met onze kayak, voor het eerst samen in een kayak, voor Kris zelfs een eerste kennismaking met een peddel. Tegen het starttijdstip waren we onze goede startplaats al kwijt, waardoor we onze start compleet misten. Enkele keren in aanraking gekomen met een dwarse kayak (150 kayaks), zoeken naar de juiste vaarlijn, en peddelen maar. Halverwege nog eens goeiedag aan Robin en Donavan, nog 2 km. Proberen het peddelritme aan te houden, Kris in het ritme houden, volhouden. Als duo 115 van de 150 uit het water, sleuren met de kayak.
Het kayakken was niet bepaald een succes, terwijl Kris al redelijk doorweekt was.

De inhaalrace kon beginnen. Hoe vlugger, hoe liever. Eens op de mountainbike, de gas opengedraaid, blijkbaar iets te vlug voor mijn teamgenoot Kris. De oversteek van de Ourthe, tot kniehoogte in het water met de fiets op de schouder, en vooral niet struikelen in het koude water. Een lange beklimming lag nu voor ons, stelselmatig opschuiven. Eens boven, geen spoor van Kris. Enkele duo’s gingen ons weer voorbij. Shit! Kris kwam even later aansluiten, koude voeten en onderkoeling. Met de nodige aanmoedigingen nam ik Kris op sleeptouw, afdaling richting Ourthe voor een tweede oversteek door het koude water. Vanaf de oever zag ik Kris zeer voorzichtig door het water stappen (angst voor nog meer koude), het leek wel de “processie van Echternach”. Terug een lange beklimming, Kris kwam stilaan letterlijk op temperatuur en op kruissnelheid.

In de wissel namen we de nodige tijd voor het aantrekken van droge kousen, een goede zet bleek achteraf.  

Tijdens de trailrun hadden we meteen het goede tempo te pakken, en warme voeten. De moraal werd beter en beter. Beetje per beetje konden we een aantal duo’s inhalen.

Terug naar de wisselzone voor deel twee van de mountainbike. Kris kwam nu echt onder stoom, zelfs met de handicap van een te groot verzet, fietste Kris nu vlot omhoog. Ik kon Kris met moeite volgen. Elk zijn dipje dus. Een perfect team ! Volhouden, richting wissel voor de afsluitende proef, de run and bike.

Kris hield er nu een stevig looptempo op na, omhoog. Met enige moeite kon ik met de fiets terug aansluiten, klaar voor de wissel. Gelukkig vond ik nu mijn goede loopbenen terug, en konden we nu vlot wisselen en een goed tempo onderhouden richting finish. Nog eens alles eruit, om te finishen op een mooie vijftigste plaats.

Tevreden dat we gespaard bleven van de nodige (materiaal)pech, meer dan voldaan, zeer mooie wedstrijd op een uitdagend parcours (niet voor pussies).

Op naar volgend jaar voor een top 40 plaats of meer.

Resultaat: 50/166 finishers (225 duo’s gestart), of van plaats 125 naar plaats 50 !

Details:

Kayak (4 km): 00:40:41 (plaats 125)
MTB 1 (23 km – 950 hm): 01:59:34 (plaats 63)
Trailrun (7 km – 220 hm): 00:40:47 (plaats 44)
Mtb 2 (14 km – 450 hm): 00:55:30 (plaats 50)
Run-bike (6 km – 150 hm): 00:25:24 (plaats 53)

Dank aan onze trouwste supporters Leen, Stan, Miel, Sofie, Sarah en Stien !

Wedstrijdverslag door Kris Acx:

Zoals deels verwacht was het kajakken geen sublieme prestatie, maar goed, we hebben het er al bij al gered.  Circa 125ste^e uit het water.

Nadien zou alles nog beginnen … ware het niet dat ik totaal onderkoeld uit de kajak gekomen ben.

Koen vertrok als een speer en na 500 m was hij al alleen weg  …

Gevolg; een zeer ondermaatse prestatie op het eerste mtb-onderdeel. Koen heeft geregeld moeten wachten en bijgevolg was de druppel die de emmer deed overlopen twee passages door de Ourthe die enerzijds ervoor zorgden dat ik helemaal niet meer functioneerde. Tot ergernis van Koen die mijn waterpassages omschreef als de Processie van Echternach … Ik heb dus geen meter kopwerk gedaan en zo goed als kwaad het tempo van Koen proberen te volgen.

Aan de reactie van de supporterende dames had ik door dat ook zij wisten dat het niet snor zat. Maar goed, dankzij de aanmoedigingen van Koen en de meegereisde supporters zette ik door.

Stelselmatig schoven we op, maar we wisten allebei dat er veel meer in zat. Een gemiste kans die we niet meer konden goedmaken.

Na het eerste MTB deel hebben we (en vooral ik) de tijd genomen om ons voeten te drogen en verse kousen aan te doen, wat te eten en te drinken, de weg was nog lang en dit was ook wel belangrijk maar toch in een aanvaardbare wisseltijd. Ik maakte de belofte aan Koen dat hij niet moest zagen en dat ik iets rapper zou lopen om de wisseltijd goed te maken. Zo gezegd zo gedaan, Koen vertrok terug als een speer, het eerste team raapten we op en ik hikkelde erachter, allee riep hij belofte maakt schuld … hij wacht 2 stappen tot ik bij hem was en dreef het tempo op. Een lange afdaling en ik kon op een meter of 5 in zijn spoor blijven. Na de afdaling begon de klim, terug een team ingehaald, een zware klim naar boven met afsluitend een lang klimwandelstuk. Op dit stuk haalden we een team in die we al een tijdje voor ons zagen uitlopen, dit gaf ons een boost. Ok vroeg Koen ? Ja, op het gemak inlopen riep ik. Wat we ook deden. Het zonnetje kwam uit en mijn temperatuur stond terug op peil. Mijn tweede adem was aangebroken. Nam de kop over en dreef het tempo op, ik hoorde Koen puffen en blazen achter mij, maar wist dat hij zou doorbijten.  In een zeer strak tempo hebben we de laatste kilometers van de trailrun afgewerkt. Beiden zeer tevreden over de trailrun, mocht zelfs een stuk langer zijn want we voelden dat dit onderdeel ons beiden goed lag.

Snelle wissel en klaar voor mtb-onderdeel 14 km. Ik voelde mij goed en vertrok op kop, Koen volgde in mijn spoor. Op de eerste klim ging ik er hard tegen aan en Koen had het moeilijk, op de tweede klim moest hij passen. Ik haalde een team in maar Koen kwam er niet voorbij, nu was het zijn beurt om een iets plattere batterij te hebben. Een tweede team voerde de forcing en was gaan vliegen.  Ik wachtte hem op en samen reden we door in het spoor van het andere team, één van hen had het trouwens ook moeilijk en ik wilde die niet laten rijden.  Een beklimming in het bos die onberijdbaar was kwam in ons voordeel uit, iedereen moest afstappen en we voerden de forcing. Team ingehaald. In een redelijk tempo reden we door maar Koen had geen frisse fietsbenen meer.  

Run and bike, laatste onderdeel, tijdens het laatste mtb-onderdeel hadden we gezien dat er een beklimming ook in de run en bike zat; tegen elkaar zeiden we: “ hey, heb je dat gezien die loper van de run en bike gaat rapper vooruit dan wij omhoog fietsen ….”.  Ik had het gevoel dat ik nog iets meer over had dan Koen dus ik nam de beklimming voor mijn rekening.  Mijn tempo lag goed en ik raapte de één na andere mtb’er op tot aan de top, ik dacht Koen zal wel volgen. Voor een run en bike duurde het heel lang tegen dat Koen er was, man wat was dat een zware beklimming riep hij toe; hij stak mij voorbij en liet iets verder zijn fiets liggen voor mij (in tegenstelling tot een normale run en bike was het bijna niet mogelijk normaal te wisselen, dus hadden we afgekeken van de eerste teams die telkens voorbij de ander fietsten en hun fiets achter lieten voor de loper).  Koen was er gelukkig weer helemaal door en kon ook een strak looptempo onderhouden.  In de verte zagen we het team die we in de mtb zagen wegrijden, stap voor stap kwamen we dichter. Net voor de finish nog een knap staaltje teamwork om dit team op de meet te kloppen (ze staan wel voor ons in de uitslag > wat niet klopt !).

Conclusie: plaats 50^e op 226 gestarte teams. We mogen niet klagen. Koen hoopte top 40.

Als je bovenstaande leest dan weten we dat ik (we) beter konden.

Bij deze dan ook mijn welgemeende excuus aan Koen voor mijn iets mindere prestatie.

Ik vrees dat we volgend jaar terug gaan moeten mee doen want ik heb hier iets goed te maken en heb mij toch ferm geamuseerd … ; allé als mijne copain nog mee wilt. 

Artikel Krant van West-Vlaanderen - 13 maart 15

Met dank aan Glenn Valentin, Tom Vandenbussche en Diederik Derijcke.

Warden Oomloop - 14 maart 15

Resultaat Miel (2007): plaats 9/32 - Benjamins leeftijd 2007-2006, 333 meter.

Resultaat Stan (2005): plaats 8/47 - Benjamins leeftijd 2005-2004, 666 meter.

Leen: plaats 38/78 algemeen, plaats 4/11 cat.+35, 00:25:34, 11,73 km/h. Op 4 seconden na podium gemist, mooie prestatie ondanks blessure en weinig training.

Veldloop Meulebeke - 1 maart 15

Resultaat Miel (2007): plaats 13/21 - Benjamins leeftijd 2007-2006, 586 meter.

Resultaat Stan (2005): plaats 20/38 - Benjamins leeftijd 2005-2004, 783 meter.

Trail des Jonquilles - 1 maart 15

Voor de tweede maal dit jaar aan de start van een trailrun, samen met een delegatie van Sportics.

Na een iets te vlotte start, mijn eigen tempo gelopen, een tempo die ik relatief makkelijk lange tijd kon volhouden.
Gedurende de wedstrijd bleven andere atleten mij wel voorbij lopen, wat niet echt goed was voor de moraal.
De laatste 2 km kwam ik weer iets dichter bij de atleten die voor mij uitliepen.

Het parcours lag er modderig bij, waardoor het beter lopen was door de plassen dan de zones ernaast. Met 230 positieve hoogtemeters, veel minder zwaar dan Trail du Mont, en ook minder mooi.

Resultaat: 01:50:26, gemiddelde snelheid 11.4 km/h, 20,94 km, 230 positieve hoogtemeters

Plaats 28/360 algemeen, plaats 5/91 heren veteranen 1.
Drie minuten te traag om aanspraak te kunnen maken op een podiumplaats bij de veteranen 1. Tevreden met prestatie.